วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

กลอนเตือนใจตนไม่พ้นสันดาน

เป็นคนรั้นคนดื้อถือทิฐิ
ไร้สติมิฟังใครไร้เหตุผล
ดันทุรังเชื่อมั่นความเห็นตน
ตักเตือนจนเบื่อแล้วแก้วขอลา

นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ขอบอก
เบื่อใจออกอีกครั้งพร้อมตั้งท่า
ขอโบยบินหนีห่างปล่อยวางลา
เพราะเรากล้ามั่นใจในตัวเอง

เปรียบเช่นดั่งจิวยี่จึงหนีจาก
ไม่เชื่อใครนั้นยากทำอวดเบ่ง
สุดท้ายต้องกระอักเลือดตายไปเอง
แค่ตะเบงเก่งนักจักเสียคน(ครูระ  ครับ)




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น