ก่อนทานข้าวเจ้าจงคิด.
เพ่งพินิจจิตรักษา
กว่าจะได้เป็นข้าวมา.
โอ้ชาวนาแสนลำเค็ญ
จงอย่ากินเล่นทิ้งขว้าง.
ข้าวทุกอย่างยากแสนเข็ญ
แต่ละเม็ดซาดกระเซ็น
ถึงได้เห็นเป็นรังรวง
พึงสังวรพ่อแม่เฒ่า
รักพวกเราเฝ้าแหนหวง
อย่าให้ท่านเจ็บปวดทรวง
รักดั่งดวงแก้วตาใจ
จงทำดีในภายหน้า
ยังเมตตาจะหาไหน
กตัญญูรู้คุณไป
ลูกเสือไทยพัฒนา(ครูระ. ครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น