บทกลอนของครูกลอนสุนทรภู่

"ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน"

เรื่องการเมาเหล้านั้นมันสร่างได้
แต่เมาใจปรับยากอาจต้องฝืน
เมาลาภยศตัณหาทุกค่ำคืน
มัวเมาอื่นลุ่มหลงจงระวัง(ครูระ. ครับ)