นั่งมองฝนหล่นมากจากฟากฟ้า
สุขอุราชาวนาคอยท่าฝน
ข้าวในนาเคยเหี่ยวเปลี่ยวกมล
เปิดริมปากยิ้มทุกคนด้วยฝนมา
ยังไม่เกี่ยวกับชื่อกลอนนอนสะอื้น
สุดทนฝืนเปลี่ยวเหงาเศร้าหนักหนา
พี่จากไปไกลลับไม่กลับมา
จึงเหว่ว้าระทมตรมทรวงใน
กลับมาเถิดพี่จ๋านาคอยฝน
นฤมลคอยพี่ยาน้ำตาไหล
กลับมาคอยเกี่ยวข้าวยอดยาใจ
น้ำข้าวกล้าสดใสพี่ชายมา(ครูระ ครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น