หัวโขน

สิ่งสมมุติสิ้นสุดสะดุดแล้ว
ตำแหน่งแก้วที่ทำย้ำให้เห็น
วางลงซะจงใช้คราวจำเป็น
อย่าทำเห็นตัวตนจนเพลิดเพลิน

อันนั้นคือหัวโขนโอนสมมุติ
ขอให้หยุดเสียนะจะขวนเขิน
หลงมัวเมาว่าเราพาก้าวเดิน
สุดท้ายเชิญหากยังหลงจงระวัง(ครูระ ครับ)